هیچ داری از دل مهدی خبر ؟
گریه های هر شبش را تا سحر ؟
او که ارباب تمام عالم است
من بمیرم سر به زانوی غم است
شیعیان مهدی غریب و بی کس است
جان مولا معصیت دیگر بس است
شیعیان !
بس نیست غفلت هایمان ؟
غربت و تنهایی مولایمان ؟
ما عبید وعبد دنیا گشته ایم
غافل از مهدی زهرا گشته ایم
من که دارم ادعای شیعگی
پاسخی دارم بجز شرمند گی؟؟؟